شهید علیرضا یاسینی

شهید یاسینی در سال ۱۳۳۰ در شهرستان آباده استان فارس متولد شد. با اخذ دیپلم متوسطه در سال ۱۳۴۸ با انتخاب شغل خلبانی به استخدام نیروی هوایی در آمد. آموزش های نظامی و آکادمی پرواز و پرواز مقدماتی را در ایران سپری کرد و برای طی دوره تکمیلی پرواز به آمریکا اعزام شد. در این مدت دوره های آموزش خلبانی هواپیماهای آموزشی تی -۳۳، تی -۳۷ و همچنین هواپیمای پیشرفته شکاری اف-۴ را با موفقیت به پایان رسانید و در فروردین ماه ۱۳۵۱ با اخذ نشان خلبانی به ایران بازگشت و با درجه ستوان دومی در پایگاه ششم شکاری آغاز به کار کرد.
برای پرواز با هواپیماهای اف-۴ به پایگاه یکم شکاری اعزام و با خاتمه آموزش کابین عقب هواپیمای مذکور به پایگاه هفتم شکاری منتقل شد. آموزش کابین جلوی هواپیمای اف-۴ را در سال ۱۳۵۳ در پایگاه یکم گذرانید و به عنوان افسر خلبان شکاری کابین جلو در گردان ۳۳ پایگاه سوم شکاری مشغول خدمت شد. شهید یاسینی با اوج گیری تظاهرات همه جانبه علیه رژیم شاه، علی رغم جو فشار و اختناق در ارتش، با پخش اعلامیه حضرت امام بین پرسنل متعهد دست به فعالیت های ضد رژیم طاغوتی زد. با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و خروج مستشاران خارجی از ایران، همچون دیگر پرسنل متعهد نیرو به حفظ و حراست از دستاوردهای انقلاب پرداخت.
شهید یاسینی با شروع جنگ تحمیلی از جمله خلبانانی بود که در عملیات غرور آفرین ۱۴۰ فروندی آغاز جنگ در حمله به خاک دشمن، نقش مهمی ایفا کرد وی در طول جنگ نیز همواره خلبانی پیش قراول و خط شکن بود. در یک مورد و در ابتدای جنگ که دشمن متجاوز از طریق دریا و با چند فروند ناوچه پیشرفته «اوزا» قصد پیاده کردن نیرو در جزیره نفت خیز خارک را داشت، شهید یاسینی با هواپیمای خود از پایگاه بوشهر به پرواز در آمد و ناوچه های مهاجم عراق را به قعر خلیج فارس فرستاد. شهید یاسینی در سال ۱۳۷۱ مسئولیت معاونت هماهنگ کننده نیروی هوایی را بر عهده گرفت. سرانجام در حالی که در سمت معاونت نیروی هوایی بود، در سال ۱۳۷۳ به هنگام بازگشت از مأموریتی که به اصفهان داشت، به همراه جمعی از مسئولان و فرماندهان نیرو، در اثر سانحه هوایی سقوط هواپیما به ملکوت پر کشید.

خاطره ای از شهید

اواخر جنگ بود که به عنوان معاون عملیات پایگاه بوشهر، برنامه ریزی کرده بودم پروازهایی را در منطقه فاو انجام دهیم. حدود ده دقیقه مانده به شروع نخستین پرواز، شهید یاسینی که در آن موقع فرمانده پایگاه بود، در حالی که خود را به چتر و کلاه مجهز کرده بود وارد آلرت شد. گفت: «کی نوبت ماست؟» گفتم: «برای پرواز شما برنامه ریزی نشده، مگر اینکه دستور بفرمایید.» در حالی که میخندید، گفت: «بریم استارت بزنیم هواپیما را ببینیم بلدیم یا یادمان رفته!» اصرار ما برای جلوگیری از پرواز ایشان مؤثر نیفتاد و به طرف نخستین هواپیما که آماده برای پرواز بود رفت و در چشم برهم زدنی درون کابین قرار گرفت. این عمل وی باعث روحیه گرفتن سایر دوستان پروازی شد، به گونه ای که برای رفتن به مأموریت از هم سبقت می گرفتند. شهید یاسینی در آن روز دو بار مأموریت جنگی انجام داد.