خلبان احمد کشوری در تیرماه ۱۳۳۲ در خانواده ای متوسط در کیاکلای مازندران به دنیا آمد. دوران تحصیلش را به عنوان شاگردی ممتاز به پایان رساند. احمد در سال آخر دبیرستان، با دو تن از همکلاسان خود، دست به فعالیت های سیاسی – مذهبی زد. در سال ۱۳۵۱ وارد هوانیروز شد. به دلیل هوش و استعدادی که داشت، دوره های تعلیماتی خلبانی بالگردهای «کبرا» و «جت رنجر» را با موفقیت به پایان رساند. در بیشتر تظاهرات شرکت کرد و بسیاری از شب ها را بدون آنکه لحظه ای به خواب برود، با چاپ اعلامیه های امام به صبح رساند. در زمان بختیار خائن، با چند تن از دوستانش طرح کودتا را برای سرنگونی این عامل آمریکا ریختند اما با هوشیاری امام (ره) و بی باکی امت، انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن پیروز شد و دیگر احتیاجی به این کار نشد.
با پیروزی انقلاب اسلامی، درگیری در کردستان شروع شد. احمد کشوری جزو هیئت همراه دکتر چمران بود که با هم به کردستان رفتند. شهید شیرودی هم در تیم او قرار گرفت. وقتی دکتر چمران در محاصره مزدوران وطن فروش قرار گرفته بود، تیم پروازی شهید کشوری، نخستین گروه عملیاتی بود که راهی کردستان شد. با حملات پی در پی، دکتر چمران و گروهش را از حلقه محاصره دشمن بیرون آوردند. پاوه هم نجات پیدا کرد.
شهید شیرودی درباره او گفته است: «احمد استاد من بود.» زمانی که ارتش صدام به ایران یورش آورد، احمد در انتظار آخرین عمل جراحی برای بیرون آوردن ترکشی بود که با گلوله ضدانقلاب وارد سینه اش شده بود. اما روز بعد از شنیدن خبر تجاوز صدام، عازم سفر شد. به او گفته بودند بماند و پس از اتمام جراحی برود، اما او جواب داد: وقتی که اسلام در خطر باشد، من این سینه را نمی خواهم.»
شهید کشوری فرماندهی تیم آتش هوانیروز را در استان ایلام بر عهده داشت. او در تاریخ۱۵/ ۹ / ۱۳۵۹ در حالی که از یک مأموریت بسیار سخت، پیروزمندانه باز می گشت، در تنگه بینای میمک ایلام مورد حمله نابرابر چند هواپیمای جنگی دشمن قرار گرفت. وی بالگرد خود را تا موضع خودی رساند و آن گاه در خاک وطن سقوط کرد و شربت شیرین شهادت را مردانه نوشید.
از وصیت نامه شهید
هر روز ستاره ای را از این آسمان به پایین می کشند اما باز این آسمان پر از ستاره است. این بار نیز در پی امر امام، دریایی خروشان از داوطلبین به طرف جبهه های حق علیه باطل روان شد و من قطره ای از این دریایم و نیز می دانید که این اقیانوس بی پایان است و هر بار بر او افزوده می شود. راه شهیدان را ادامه دهید که آنها نظاره گر شمایند مواظب ستون پنجم باشید که در داخل شما هستند. بی تفاوتی را از خود دور کنید. در مقابل حرف های منحرف بی تفاوت نباشید. مردم کوفه نشوید و امام را تنها نگذارید. در راهپیمایی ها بیشتر از پیش شرکت کنید. در دعاهای کمیل شرکت کنید. فرزندانتان را آگاه کنید و تشویق به فعالیت در راه الله کنید.